Cydalima perspectalis
Waar de buxusmot ooit tuinen in heel Nederland kaalvrat, lijkt de storm langzaam te gaan liggen. Sinds zijn komst uit Azië rond 2010 veroorzaakte deze mot massale schade aan buxusstruiken, vooral door zijn vraatzuchtige rupsen. Maar de natuur heeft niet stilgezeten. Steeds meer natuurlijke vijanden hebben zich aangepast:
-
Koolmezen en mussen pikken de rupsen uit de struiken
-
Sluipwespen parasiteren op de larven
-
Aaltjes en andere biologische bestrijders doen hun werk ondergronds
Dankzij deze natuurlijke tegenmacht is de buxusmot niet verdwenen, maar wel beter beheersbaar. In tuinen waar chemische bestrijding plaatsmaakt voor biodiversiteit, zie je dat de schade afneemt en de buxus zich herstelt. Een mot spotten is dus niet meer direct reden tot paniek, maar wel een signaal om je tuin ecologisch in balans te houden. De natuur doet z’n werk – als wij haar de ruimte geven.
Reactie plaatsen
Reacties