Op ruim 100 m² hebben wij in onze tuin letterlijk een droom ingezaaid. Met een kleurrijk tapijt van wilde én cultuurgewassen, hebben we een walhalla gecreëerd voor alles wat kruipt, springt en fladdert. Van nieuwsgierige kevertjes tot elegant zwevende vlinders. Onze tuin gonst van leven dat vaak onopgemerkt blijft, maar wie goed kijkt, ziet een fascinerende miniwereld.
In deze blog nemen we je mee langs de bewoners van ons insectenvriendelijke toevluchtsoord, delen we wat we geleerd hebben, en laten we je zien hoe je met een beetje zaad iets prachtigs kunt teruggeven aan de natuur. Zin om mee te kruipen in de wondere wereld onder de bloemen?
De foto's zijn gemaakt met mijn telefoon Blackview BL9000. Aangezien de meeste insecten zich niet laten fotograferen als een model is de kwaliteit niet altijd optimaal. Het belangrijkste is dat het insect wel goed gedetermineerd kan worden a.d.h.v. de foto, zodat de biodiversiteit in onze tuin goed in kaart gebracht kan worden.
Tijdens een wandeling door de tuin viel mijn oog op een groepje paddenstoelen die zich niet bepaald bescheiden opstelden. Zwavelgeel, dicht opeengepakt, het is de gewone zwavelkop een soort die je herkent aan zijn kleur én zijn karakter.
Op een oude berkenstronk in een schaduwrijke hoek van de tuin viel mijn oog op een zwam die zich niet zomaar liet negeren. Paarsbruin, viltig, en met golvende randen die wit oplichten in het herfstlicht. Het is de paarse korstzwam, een soort die zich stilletjes nestelt op dood én levend hout.
Op een oude berkenstronk in de tuin viel mijn oog op een zwam die zich niet opdringt. Dakpansgewijs gerangschikte hoedjes, grijsbruin van kleur met een scherpe witte rand—het is de grijze buisjeszwam, een vaste gast op dood loofhout en een stille kracht in het ecosysteem.
Tijdens een inspectie van een oude berkenstronk in de tuin viel mijn oog op een zwam die zich niet zomaar liet negeren. Roomwit, waaiervormig, en met een opvallende bultige aanhechting, het was de witte bultzwam, een vaste gast op dood loofhout en een stille werker in het ecosysteem.
Tijdens een frisse ochtendronde door de tuin, viel mijn oog op een klein paddenstoeltje dat zich niet liet negeren. Felgeel, glanzend, en haast transparant in het ochtendlicht—het was de dooiergele mestzwam (), een soort die zijn naam eer aandoet.
Op het grasveld in de tuin viel mijn oog op een subtiele maar intrigerende formatie, een kring van kleine paddenstoelen. Het bleek de weidekringzwam een soort die in cirkels groeit.
Terwijl de tuin langzaam in winterrust glijdt en de meeste planten hun blad laten vallen, viel mijn oog op een groepje paddenstoelen die zich daar niets van leken aan te trekken. Oranje hoedjes, fluweelzachte steeltjes, en een verrassend frisse uitstraling, zonder twijfel het Gewoon fluweelpootje
Tijdens het wieden, viel mijn oog op een paddenstoel die zich niet zomaar liet negeren. De koningsmantel is een forse, vlezige paddenstoel die leeft van dood naaldhout, vooral van grove den. Hij groeit vaak op stronken of begraven hout, waardoor hij soms zomaar uit de grond lijkt te komen. Zijn hoed is bedekt met wijnrode tot purperen schubjes, die bij regen deels wegspoelen en dan een gele basiskleur onthullen. De lamellen aan de onderzijde zijn bleekgeel tot zwavelgeel, en de steel is geel met roodpaarse vezels. Het geheel oogt als een koninklijk gewaad, vandaar de naam. En wie hem eenmaal heeft gezien, vergeet hem niet snel.
De roodpootschildwants is een van de grotere wantsensoorten in Nederland. Zijn lichaam is breed en schildvormig, meestal donkerbruin tot zwart, met opvallende rode poten en soms een oranje rand langs het halsschild. Hij is geen plaaginsect, maar eerder een rustige bewoner van tuinen en bosranden. Je vindt hem vaak op loofbomen zoals eik, beuk of hazelaar, waar hij leeft van plantensappen én af en toe een rups of ander insect.
Soms vind je iets bijzonders op een plek waar je het niet verwacht. Terwijl ik bezig was met het wieden van onkruid in de tuin, viel mijn oog op een donkerbruine zwam. Eerst dacht ik nog dat het knollen waren van een dahlia of zo , maar uit nadere inspectie bleek het al snel een soort paddestoel te zijn. De houtknotszwam, ook wel bekend als dodemansvingers (dead man's fingers). De foto hiernaast laat meteen zien waar die naam vandaan komt. Een naam die klinkt als een gothic roman, maar in werkelijkheid een bescheiden schimmel is met een verrassend verhaal.
Soms gebeurt het onverwachte gewoon voor je neus. Terwijl ik in de tuin stond, kwam hij ineens tevoorschijn: een eekhoorn, met een walnoot stevig tussen zijn kaken geklemd. Snel mijn mobieltje in aanslag en ik kon hem nog net op tijd vastleggen.
Afgelopen zondag was het weer genieten in Pepe’s moestuin. Terwijl de zon haar best deed en de bloemen volop bloeiden, kreeg ik bezoek van twee bijzondere fladderaars: het Landkaartje en het Bont zandoogje. En jawel, ze lieten zich vastleggen op de gevoelige plaat, een klein feestje voor elke natuurliefhebber.
