De knolvoetschimmel leeft in de bodem en tast het wortelstelsel van de plant aan, waardoor deze geen voeding en water meer kan opnemen. De aangetaste wortels van kolen zwellen op tot grote knollen soms een sinaasappel dik. De bladeren krijgen een typische, loodachtige verkleuring en worden slap bij warm weer doordat de plant onvoldoende vocht kan opnemen.
De aangetaste planten groeien minder en geven geen volwassen vrucht. Wanneer de plant uit de grond wordt getrokken ziet men op de wortels van de kool knolvorming die meestal onregelmatig van vorm is. In een later stadium gaan de wortels rotten.
Eenmaal besmette grond wordt nooit meer knolvoetvrij, omdat de rustsporen nooit hun kiemkracht verliezen. Met de onderstaande tips kan je toch nog tot redelijke resultaten komen ook op zandbodems. De basis blijft goede en gezonde groeiomstandigheden.
- De zuurtegraad (pH) van de bodem verhogen met kalk.
- Ga voor vroege teelten. Knolvoet is een schimmel die goed gedijt bij warm weer en een vochtige bodem.
- Zet planten in potten met schone grond zonder bodem wanneer ze uitgeplant worden. De schimmel dringt niet dieper dan 15 cm in de grond. Hiermee wordt zo goed mogelijk vermeden dat de wortels in contact komen met de schimmel.
- Voeg een handje kalk aan het plantgat toe om de PH te verhogen, de schimmel houdt namelijk vooral van zure (zand)gronden.
- Zorg voor goed uitgangsmateriaal of nog beter, zaai en pot zelf uw koolplanten in zuivere potgrond vrij van knolvoetziekte.
- Geen wortel delen of stronken op de composthoop gooien.
- Plant resistente soorten. Bloemkool en Chinese kool zijn het gevoeligst, boerenkool en spruitkool het best bestand.
- Pas een goede gewashygiëne toe (laat geen gewasresten in de moestuin achter), verwijder zieke planten.
- Pas altijd een vruchtwisseling toe van minstens 5 jaar.
Een goed voorbeeld voor het poten van kool; Plant ze in een ruime pot zonder bodem in schone (pot)grond met extra kalk tegen knolvoet en een kraag tegen de koolvlieg
Reactie plaatsen
Reacties